Rozwiń menu
Wyszukaj
Grupa Kapitałowa Grupa Azoty
Wybierz spółkę
Jednakże pomimo wysokiej ich zasobności zdarzają się sytuacje wyjątkowe, kiedy roślina nie może z nich skorzystać np.: susza lub wzajemne blokowanie się pierwiastków – antagonizm i właśnie w takich sytuacjach warto rozważyć dokarmianie dolistne.
Ziemniaki intensywnie pobierają składniki pokarmowe stosowane dolistnie w okresie od początku zawiązywania bulw do formowania jagód włącznie z fazą kwitnienia. W dolistnym dokarmianiu ziemniaka stosuje się niewielkie stężenia mocznika – 6 % tzn. 6 kg mocznika na 100 litrów wody (terminy oprysków: wytworzenie pędów bocznych, 7 dni po pierwszym oprysku, zwieranie międzyrzędzi i przed kwitnieniem lub w czasie kwitnienia).
Oprócz mocznika można dodatkowo stosować 5 % roztwór 7-wodnego siarczanu (VI) magnezu (terminy oprysku: wytworzenie pędów bocznych i zwieranie międzyrzędzi) oraz nawozy zalecane do dolistnego dokarmiania ziemniaka zawierające zarówno makroelementy (P, K) jak i mikroelementy, szczególnie zawierające mangan i bor, a w przypadku uprawy bez obornika także cynk i miedź. Dokarmianie dolistne można łączyć ze stosowaniem środków ochrony roślin.
Przy sporządzaniu mieszanki najpierw dodajemy rozcieńczony nawóz dolistny a następnie środek chemiczny. Fosfor przyspiesza dojrzewanie roślin i podnosi zawartość skrobi. Potas zwiększa efektywność fotosyntezy i oddychania, co ma szczególne znaczenie w okresach suszy. Stosowanie mocznika również wpływa korzystnie na wzrost plonu oraz zawartość skrobi.
Dolistne dokarmianie, zarówno makro- jak i mikroelementami, jest uzasadnione w warunkach dobrej kultury rolnej, na zdrowych plantacjach. Zabieg ten należy traktować, jako uzupełniający lub interwencyjny w warunkach niekorzystnych dla pobierania składników pokarmowych z nawozów zastosowanych doglebowo.
nawozy.eu – PORADY EKSPERTÓW – dr Piotr Ochal