Mulczowanie polega na pozostawieniu na okres zimowy masy organicznej w celu zabezpieczenia gleby przed oddziaływaniem niekorzystnych czynników siedliskowych.
Ogólnie można stwierdzić, że korzystne działanie mulczu polega na:
• regulacji temperatury gleby dzięki zatrzymywaniu ciepła na wiosnę i na jesieni,
• ograniczaniu zachwaszczenia,
• zatrzymywaniu wody poprzez spowolnienie jej parowania,
• wzbogacaniu gleby w materię organiczną i składniki pokarmowe poprzez stopniowy rozkład mulczu.
W praktyce rolniczej jako mulczującej materii organicznej najczęściej wykorzystuje się roślin międzyplonowych - głównie międzyplonów ścierniskowych oraz słomy, które pozostawione są na zimę na polu. W czasie zimy mulcz przemarza, częściowo rozkłada się wzbogacając glebę w materię organiczną zwiększając jej aktywność biologiczną. Dodatkowo bardzo korzystnie wpływa na strukturę gleby, jej właściwości fizykochemiczne oraz zmniejsza straty wody. Mulczowanie bowiem ogranicza ewaporację z powierzchni gleby oraz infiltrację wody, a wraz z nią składników pokarmowych do głębszych warstw gleby, poza zasięg systemu korzeniowego roślin, jak również chroni glebę przed erozją i stratą wody w wyniku spływów powierzchniowych. Ponadto warstwa materii organicznej znajdująca się na powierzchni pola uniemożliwia wschody chwastów zarówno w okresie jesiennym, jaki i wiosną. (nawozy.eu)