Nitryfikację przeprowadzają tzw. drobnoustroje nitryfikacyjne. Mogą to być bakterie, w tym nitrozobakterie z rodzajów Nitrosomonas, Nitrosococcus czy Nitrosospira (I etap – utlenianie azotu amonowego do azotanowego(III)) oraz nitrobakterie Nitrobacter, Nitrospira i Nitrococcus (II etap – utlenianie azotu azotanowego(III) do azotanowego(V)). Proces utleniania azotu jest dla tych mikroorganizmów źródłem energii.
Bakterie nitryfikacyjne są wrażliwe na zakwaszenie środowiska, a właściwy jest dla nich odczyn lekko kwaśny lub obojętny (w zależności od źródła, jako optymalny podawany jest zakres wartości pH od 6,5 do 9,0). Wysokiej aktywności drobnoustrojów sprzyjają odpowiednie uwilgotnienie i temperatura gleby. Gorlach i Mazur [2002] podają 6 st.C jako minimalną temperaturę działania nitryfikatorów. Proces przebiega dwa razy szybciej w temperaturze 30 st.C niż 20 st.C; w 30 st.C (zakładając normalne warunki nawożenia) już po tygodniu dochodzi do utlenienia połowy azotu amonowego obecnego w glebie.
Zapoznaj się z treścią artykułu na nawozy.eu – PORADY EKSPERTÓW – dr inż. Monika Tabak
Jakie są wady nitryfikacji?Czym są inhibitory nitryfikacji?Czy nitryfikacja może być korzystna?